BAKALIM

Kimseyi sizi sevmeyi zorlayamazsınız.Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz, gerisini karşı tarafa bırakırsınız.

Güveni geliştirmek çok uzun zaman alır,yıkmak için ise bir dakika yeter.

Hayatında nelere sahip olduğun değil, kiminle ve nasıl yaşadığın önemlidir.

İnsanların başına ne geldiği değil o durumda ne yaptıkları önemlidir.

UNUTMAYIN DÜNYA YALNIZCA SİZİN ETRAFINIZDA DÖNMÜYOR.HER İNSAN KENDİ GÜCÜNDE ZORLUKLARA VE HAYATA DİRENİYOR.

Kiminin çocuğu yok,kiminin çocuğu özürlü.Kimi günde yediği üç öğün yemeği beğenmiyor diğerinin milyonları var istediğini yiyemiyor.Kimi boyum kısa diyor kiminin ayakları yok yürüyemiyor.

DEMEM O Kİ dertsiz,sıkıntısız insan yok. 

Hasetle,dedikodu ile,çekememezlik,kibir ile ve sürekli başkaları ile kendimizi kıyaslamakla bir yere varamayız.Aksine kendimizi bitiririz.

Hiç ummadığınız anda karşınıza çıkan bir dilenci,yolda kalmış bir insan,trafikte bir sürücü,yolda ansızın çarpıştığınız birisi sizin sınavınız olabilir.

İnsanlar sıkıntılar içinde çabalar iken görmemezlikten gelerek uzaktan bakıp ,farklı yada yaşamın getirdiği benzer sıkıntılara düştüğünüzde farklı anlamlar yüklemeyin.Belki imkanlar ve şartlar nedeni ile sizlere mesafeli yada mahcubiyet hissediyor olabilirler.Çaresizliğin verdiği acıyı yaşıyor olabilirler.İşte tam bu nedenle hayatımızın her anında EMPATİYİ elden bırakmamalıyız.

Ne kadar küçük dilimlersen,dilimle her işin iki yüzü var.

Olmak istediğimiz  insan olabilmemiz  çok vakit alıyor.

Yerini dolduramayacağınız insanları üzmeyin ve kendinizden uzaklaştırmayın.Sabırlı olun.

Bittim dediğin andan itibaren bitmiyor insan.Yaradan ın verdiği ömür kadarını yaşıyoruz hepimiz.

 Affetmeyi öğrenmek deneyerek oluyor.

 Bazı insanlar sizi çok seviyor ama bunu nasıl göstereceğini bilmiyor.Bazıları da -MIŞ gibi yapıyor menfaatleri bitene kadar iyi niyetinizi  kullanıyor.

Düştüğün zaman seni tekmeleyeceğini düşündüklerinden bazıları kaldırmak için elini uzatıyor.

İki insan aynı şeye bakıp tamamen farklı şeyler görebilir.

Hiç tanımadığın insanlar,iki saat içinde senin hayatını değiştirir.

Duvarda asılı diplomalar insanı insan yapmaya yetmez.

Tecrübenin yaşınızla ilgisi yok,ne tür deneyimler yaşadığınız ile ilgisi var.

Ne kadar yakın olursa olsunlar en iyi arkadaşlar da arasıra üzebilir, onları affetmek gerekir.

Bazen başkalarını affetmek yetmiyor.Bazen insanlar kendisini affedebilmesi gerekiyor.

Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.

Şartlar ve olaylar kim olduğumuzu etkilemiş olabilir.Ama ne olduğunuzdan kendimize sorumluyuz.

İki kişi münakaşa ediyorsa,bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez.

Her problem kendi içinde bir fırsat saklar.Ve problem fırsatın yanında çok küçük  kalır.

Sevgiyi çabuk kaybediyoruz,pişmanlığın yıllar sürüyor.

Özetlemek gerekirse SABIR,EMPATİ,ŞÜKÜR ve ZAMAN her şeyin ilacıdır.

alıntıdır.

Yorumlar